Tras as pegadas do Ouro do Valadouro

Conta a lenda que nas alturas do Xistral existía un lago que pouco a pouco se foi secando a través dos cursos fluviais cara ao Cantábrico. Un deles ía cargado do metal precioso máis cobizado que lle acabaría por dar o nome: o río Ouro. Tamén hai quen di que este río recibe o seu nome pola cor dourada que todos os solpores produce no seu curso.

As dúas historias que abren este artigo e que se escoitan polas terras do Valadouro, son dous exemplos claros de etimoloxías populares, isto é, a definición da orixe dun termo a través de crenzas, mitos ou falas interpretacións das evolucións das palabras.

O nome do concello do Valadouro é un composto do latín VALLE, a preposición de e o hidrónimo Ouro, denominación do río principal que atravesa o territorio do concello e que, como vimos neste artigo, desemboca en Fazouro. A forma actual Valadouro é resultado dun fenómeno de asimilación vocálica (Valedouro > Valadouro).

Mais se a primeira parte do topónimo é transparente, temos máis dúbidas cando ao hidrónimo Ouro. Fernando Cabeza Quiles, no seu Toponimia de Galicia (2008:238-239), suxire que este río puido chamarse nun principio *Douro e, por tanto, aparentado co río Douro, mais que acabou por se converter en Ouro por “atracción ou contaxio da palabra Ouro”. Outros autores derívano dunha indoeuropea OR- que aparecería noutros ríos como Oulo ou Oira.

Por tanto, pouco ouro atoparás, agás o río Ouro, se fores ao Valadouro. Unha mágoa!

 

 

Tamén che pode interesar...

Trasancos é hoxe o nome dunha parroquia de Narón e doutra do municipio veciño de Ferrol, Santa Icía de…

En Ponte Caldelas existe un castro á beira do embalse de Eiras onde morou, en tempos remotos, un habitante singular: un xigante de…